عصاره ی همه ی مهربانی ها را گرفتند و از آن مادر ساختند
(ویلیام شکسپیر)

ادامه مطلب...

دکترعلی شریعتی پس از شهادت:

ادامه مطلب...

پوسترهای دکترعلی شریعتی:

ادامه مطلب...

وسواس در چهار راه نوجوانی
دیگه خسته شدیم. در مورد هر چیز تردید داره. برای یک کار معمولی زمان زیادی رو صرف می کنه .حتی وظایفی رو که بر عهده ماست به خودش اجبار  می کند تا انجام بده. مثلاً موقع خواب او قفل در ورودی رو چک می کند. زمان بیرون رفتن او پیچ اجاق گاز و شیرآب و... رو بررسی می کنه. در مورد موضوع های مختلف سئوال های زیادی می کنه و حتی با پاسخ دادن به او هم ذهنش قانع نشده و دوباره سئوال رو تکرار می کنه. برای طهارت و پاکیزگی آداب خاصی داره. مثلاً باید هر بار دستش رو دوبار با صابون بشوید یا... اگر نمره ای غیر از بیست داشته باشه تا چند روز منزوی شده و حالش خوب نیست. گاهی هم موهای ابروی خودش رو می کنه. واقعاً مستأصلیم. نمی دونیم چه کار کنیم.

وسواس مجموعه افکار و رفتارهای اجباری است که معمولاً شخص در مقابل آنها کنترل خود رو از دست داده و قادر به تعدیل آنها نیست. این اشخاص فکر می کنند باید به این وسوسه های اجباری یا اعمالی که همیشه تکرار کرده اند عمل کنند و در صورت عمل نکردن این کار اتفاق بدی خواهد افتاد و یا با نتیجه خوبی مواجه نخواهد شد. آنچه مشخص است زیربنای اضطرابی این بیماری است که یا با پیش زمینه ژنتیک و یا غیر ژنتیک در فرد بروز می کند. اوج شروع این علائم معمولاً در 13 تا 19 سالگی است اما در بسیاری مواقع نیز افراد این بیماری را از کودکی با خود همراه دارند و یا در سنین غیر از این دامنه  سنی مبتلا می شوند. اگر چه ژن می تواند به عنوان یک عامل مهم محسوب شود اما بسیارست زمان هایی که این علائم به صورت یادگیری مشاهده ای و یا آموزش های نادرست نیز ایجاد می شود.

کودکانی که در سنین 8-9 سالگی دچار علائمی از نظم و پاکیزگی زیاد یا استرس های نابجا و افراطی هستند معمولاً در خانواده هایی تربیت می شوند که این مقوله ها از اهمیت بالایی برخوردار است اگر چه به صورت وسواس گونه در پدر و مادر وجود ندارد. لذا اگر در این سنین با رفتار آنها واکنش مناسب داشته باشیم از مزمن شدن و دامنگیری آن در سنین نوجوانی جلوگیری نموده ایم.  از آنجائیکه ریشه این اختلال اضطراب و استرس های درونی و حل نشده است، پیش از هر اقدام و ابتلاء نوجوان باید به او در حل مسائل و تشویش های درونی کمک کنیم. آموزش مهارت های مختلف برای کنار آمدن با اضطراب و ایجاد زمینه همدلی و تخلیه روانی برای او، مهیا نمودن شرایط برای دوستی های سالم و جلوگیری از بیکاری و خلأ زمانی می تواند اقدام های مفیدی برای پیشگیری باشد.

 آموزش مهارت های مختلف برای کنار آمدن با اضطراب و ایجاد زمینه همدلی و تخلیه روانی برای او، مهیا نمودن شرایط برای دوستی های سالم و جلوگیری از بیکاری و خلأ زمانی می تواند اقدام های مفیدی برای پیشگیری باشد.
 مسلم است نوجوانی که دوستی ندارد، زمان های زیادی را بدون فعالیت سپری می کند و زیاد به فکر فرو می رود و تحریک پذیرتر است، شرایطی برای ارتباط صمیمی با پدر و مادر ندارد و در مواقع استرس آمیز روش های حل مسأله و رفع تنش و سازش را آگاه نیست خیلی سریع تر به این اختلال دچار می شود. نوجوان با عملی ساختن افکار و رفتارهای وسواسی خود اضطراب و تشویش درونی را آرام می کند و این رفتارهای تکرار شونده و کلیشه ای و یا افکار اجباری در حکم آرامش دهندگی را برای او دارد. به مرور که با پاسخ گویی به این ذهنیات و اجبارهای درونی توان مقابله با آنها کم می شود خود این مقوله به عنوان یک عامل اضطراب زا فرد را آزار می دهد و به مرور زمان در عوض ایجاد آرامش و رفع استرس خود اذیت کننده می شود. لذا بهتر است از همان ابتدا رفتارهای اجباری را شناخته و از تکرار شان جلوگیری به عمل آید. یکی از روش های مواجهه با وسواس استفاده از کش است . به محض آنکه با افکار یا رفتار های وسواسی روبرو شدید کشی را که دور مچ خود پیچیده اید بکشید و خود را  از ادامه بازدارید.

 ادامه مطلب...

 ‌کاری بهتر است یا ترس از بی‌ کاری؟

بررسی‌ های جدید روی افرادی که دائما نگران از دست دادن شغل‌ شان هستند نشان داده این افراد از نظر جسمی ضعیف ‌تر و آسیب ‌پذیرتر از سایرین هستند. جالب‌ تر این که علایم افسردگی در این افراد بیشتر از کسانی که واقعا کارشان را از دست داده ‌اند، وجود دارد. پژوهشگران دانشگاه میشیگان مطالعه‌ ای بزرگ روی افرادی با ملیت ‌های مختلف انجام داده ‌اند. در این تحقیق بیش از 1700 فرد بالغ 25 سال به بالا از نظر سلامت جسمی و روانی و نیز در مورد احساس امنیت شغلی مورد سوال قرار گرفتند. در ابتدا این افراد به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول سوالات را یک بار در سال 1986 و سپس در سال 1989 جواب دادند. گروه دوم سوالات را در سال‌های 1995 تا 2005 جواب دادند. نتایج این تحقیق نشان داد در هر دو گروه کسانی که ترس از دست دادن شغل‌ شان را دارند شدیدا در معرض ابتلا به افسردگی هستند. جالب آن که افرادی که شغل‌ شان را کاملا از دست دادند و پس از مصاحبه در جایی دیگر و در شغلی دیگر شروع به کار کردند از نظر روانی سالم ‌تر بودند.

حتی در یکی از این گروه‌ ها کسانی که نسبت به وضعیت شغلی خود احساس ناامنی می ‌کردند، نسبت به افراد سیگاری یا مبتلا به فشارخون بالا بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌ های مختلف هستند. دکتر سارا بورگارد، استاد یک مرکز تحقیقاتی در آمریکا می‌ گوید: "آثار سوء اشتغال ذهنی دائم با ترس از دست دادن کار به مراتب بیشتر از خود بی کاری است."

وی می ‌گوید: "تحقیقات و مطالعات زیادی در مورد بی‌ کاری صورت گرفته اما کمتر کسی به آثار مخرب نگرانی از بی ‌کاری پرداخته است، حال آن که با توجه به شیوه ی اخراج ‌ها و تغییر شکل و رویه در بیشتر صنایع و کم شدن طول عمر اشتغال، بیشتر مسایل و مشکلات به علت احساس نگرانی ناشی از نداشتن امنیت شغلی است." در این بررسی برای محاسبه میزان نگرانی افراد سوالی مطرح شد که اگر در این کار بمانی چه ‌قدر ممکن است تا دو سال دیگر هم در همین شغل باشی؟ 18 درصد از افراد اعلام کردند که نسبت به وضعیت کاری خود احساس نا امنی می‌ کنند. همچنین 5 درصد در اولین برآورد و 3 درصد در دومین برآورد احساس نگرانی و دلواپسی از دست دادن کارشان را اعلام کردند. طبق آمار کارگران آمریکایی به دلیل درآمد خوب، بیمه ‌درمانی و حقوق بازنشستگی کافی از کار خود رضایت دارند بنابراین تعجب‌آور نیست که حتی فکر از دست دادن شغل، خسارت‌ های جسمی و روانی زیادی به بار بیاورد. دکتر بورگارد معتقد است در شرایط افزایش نا امنی شغلی، باید تلاشی آگاهانه برای زندگی کردن با شیوه‌های سالم صورت داد. مثلا به درست غذا خوردن عادت پیدا کرد، ورزش کرد، با دکتر در تماس بود و کلا از هر تکنولوژی جدیدی در زمینه کاهش استرس استفاده کرد.

ادامه مطلب...

تیک های عصبی

 تیک‌، یکی از شایع‌ ترین مشکلات روانی است که به گفته کارشناسان دلایل شیوع آن چندان مشخص نیست، ولی تخمین زده می‌ شود بین 5 تا 25 درصد کودکان در سنین مدرسه نیز نوعی از اختلال تیک را تجربه می ‌کنند.

تیک ‌ها حرکات غیرطبیعی ناگهانی، مکرر، سریع و هماهنگی هستند که معمولا به راحتی قابل تقلید هستند.

حرکات به‌ صورتی مشابه مکررا رخ می ‌دهند و بیمار قادر است به ‌صورتی ارادی برای مدتی کوتاه آن ها را مهار کند، اما این امر ممکن است سبب اضطراب بیمار شود.

تیک‌ ها در نتیجه فشار روانی تشدید می ‌شوند و حین فعالیت‌ های ارادی و تمرکز فکری کاهش یافته و در خواب از بین می‌ روند.

 دکتر علیرضا پیرخائفی، روان‌شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه، تیک‌ ها را فعالیت‌ های حرکتی - صوتی می ‌داند که به ‌صورت ناگهانی اتفاق می‌ افتند و در آن، فرد توان مقاومت خود را از دست داده و ظاهرا مقابله با‌ آن هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.

وی، پریدن گوشه‌ چشم، پرش در ناحیه ‌گردن و حرکات اضافه در شانه را از تیک ‌های حرکتی می ‌داند و در خصوص تیک ‌های صوتی ابراز می ‌کند، در این ‌گونه تیک‌ ها علاوه بر تکان‌ های عضلات، سیستم صوتی نیز(مانند صاف کردن گلو، خرخر کردن و بالا کشیدن بینی و …) درگیر می ‌شود.

تیک‌ هایی که به تازگی آغاز شده‌اند، اغلب نیاز به درمان ندارند.

توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک ‌ها نداشته باشند، زیرا تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می‌ شود.

اکثر تیک‌ هایی که تازه آغاز شده‌اند، مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی ‌تری پیش نمی ‌روند و حداکثر طی دوره‌های استرس ‌آور عود می‌ کنند. معدودی از تیک‌ ها بیشتر از یک ‌سال طول می ‌کشند.

ادامه مطلب...

تیک چیست؟

آیا تا به حال با افرادی مواجه شده اید که در صحبت کردن، مدام از کلمات یا واژه های بی جا و تکراری استفاده می کنند؟ یا در صحبت کردن خودتان با دیگران، آیا متوجه این موضوع شده اید که مرتب واژه ای را که به هیچ وجه نیاز به گفتن آن نیست، تکرار می کنید؟

استفاده از واژه هایی مانند: چیز، مثلاً، به قول معروف، در واقع، به اصطلاح و ... را می توان از جمله مواردی ذکر کرد که بارها در گفت و گوهای افراد شنیده می شوند. به کار بردن تکراری واژه ها در برخی موارد موجب واکنش های منفی افراد می شود؛ اما اغلب موارد، طرف گفت و گو توجه چندانی به آن نمی کند.

تکان دادن غیر ارادی پا، بازی کردن و کندن موهای سر و صورت و ... نیز از موارد «رفتاری» است که برخی افراد از خودشان می دهند.

بسیاری از والدین و مربیان تربیتی، از پاره ای رفتارهای «شکلک گونه» یا تکیه کلام های تکراری و به اصطلاح تیک در فرزندشان شکایت دارند و از این مساله ابراز نگرانی می کنند. باید گفت «تیک» نوعی پرش ناگهانی یا انقباض غیرارادی عصبی است که می تواند به صورت مزمن یا زودگذر در کلام یا رفتار ظاهر شود.

به طور کلی در هر دو شکل تیک کلامی و رفتاری، با انواع ساده و مرکب آن روبرو هستیم که مشخصه ی اصلی آن تکراری، کلیشه ای و ناموزون بودن آن است.

«تیک» ساده مدت کوتاهی به طول می انجامد و به ندرت بیش از یک ثانیه تداوم می یابد که در اغلب موارد بعد از چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می رود.

تیک های حرکتی در نوع ساه شامل: چشمک زدن، حرکات پرتابی کردن، بالا انداختن شانه و حرکت های شکلک گونه ی صورت و رفتارهایی چون قیافه گرفتن، رفتارهای آرایشی، خود زنی، گاز گرفتن خود، بالا پریدن، پا به زمین کوبیدن یا بوبیدن چیزی است.

تیک های آوایی هم در نوع ساده آن می تواند شامل: صاف کردن گلو، سرفه، بالا کشیدن بینی، خرناس و در نوع پیچیده شامل: بیان یک جمله یا یک تکه کلام یا یک ناسزا باشد.

رفتار تیک گونه بیشتر در بین کودکان شایع است، بررسی های انجام شده توسط انجمن روان شناسان آمریکا نشان می دهد که تقریبا سیزده درصد از پسران و یازده درصد از دختران به این عارضه دچار می شوند.

بر این اساس کودکان در سنین هفت تا یازده سالگی بیشترین میزان تیک را از خود نشان می دهند و این حالت ممکن است تا سنین میان سالی ادامه پیدا کند.

اگر چه هنور عواملی از قبیل نژاد، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، در بروز و تشدید تیک ثابت نشده است، ولی بعض از محققین معتقدند این اختلال در نژاد قفقازی و شرقی شایع تر است.

در مواردی دیده شده که بعضی از مبتلایان، دارای سابقه خانوادگی یا فامیلی هستند، این موضوع نشان دهنده آن است که احتمالا یک عامل ژنتیک یا زیستی می تواند در بروز آن دخیل باشد.

ادامه مطلب...

دکترعلی شریعتی پس از شهادت:

ادامه مطلب...

زیباترین باغ دنیا

ادامه مطلب...

زیباترین باغ دنیا3

ادامه مطلب...